De oversteek - Reisverslag uit Fort-de-France, Martinique van Britt Zondervan - WaarBenJij.nu De oversteek - Reisverslag uit Fort-de-France, Martinique van Britt Zondervan - WaarBenJij.nu

De oversteek

Door: brittatsea

Blijf op de hoogte en volg Britt

17 December 2011 | Martinique, Fort-de-France

Na 3 weken op zee heb ik natuurlijk een hoop te vertellen. We beginnen bij de vulkaan de Teide die we hebben beklommen op Tenerife. We hebben er 2 dagen over gedaan, 1 dag omhoog en 1 dag naar beneden. We kregen allemaal een voorraad mee voor 2 dagen, die bestond uit 1 sinasappel, 1 banaan, 5 stokbroden en een pak koekjes. Dat was ook ons avondeten dus we moesten niet meteen alles opeten. Omhoog was best wel zwaar, vooral met een grote survival rugzak op je rug. Het begon vrij vlak maar hoe hoger we kwamen hoe steiler het pad werd. Ik liep met nog iemand die geen water had meegenomen. Ik had zelf 1 liter mee maar die hebben we uiteindelijk gedeeld. Na ongeveer 5 a 6 uur waren de meeste wel boven. We waren helemaal uitgeput maar we mochten de herberg nog niet in omdat we te vroeg waren. Het was om precies te zijn 1C toen de zon nog op was, daarom hadden de meeste hun slaapzakken gepakt en zijn we met z’n allen bij elkaar gaan liggen om warm te blijven, na een uurtje mochten we naar binnen. Binnen was geen drinkwater omdat het uit een bron kwam. Maar aangezien niemand meer water had hebben we het gekookt en af laten koelen. We hebben nog een soepje gegeten en rond 8 uur mochten we de slaapzalen in. Sommige gingen nog even op internet maar de meeste gingen meteen slapen. De volgende dag moesten we al om 4 uur op en om 5 uur vertrokken we richting de top van de berg. Sommige bleven na 2 uur lopen wachten bij de Teleférico (kabelbaan) en de rest van de groep lieten hun rugzakken achter en gingen door naar de top. Het was nog donker en het was inmiddels -6C. We zaten dus met onze mutsen op en handschoenen aan. We waren om half 7 op de top van de berg en om kwart voor 7 kwam de zon op. Dat was echt een super mooi gezicht. Na een half uurtje gingen we weer naar beneden. Bij de Teleférico ruste we nog even uit en toen begonnen we aan de afdaling. Dat ging een stuk gemakkelijker en dit keer liep ik wel met de snelle groep mee. Het pad naar beneden was af en toe niet eens te herkennen. Gelukkig stonden er af en toe bordjes zodat we niet zouden verdwalen. Na zo’n 3 uur lopen waren we al een heel stuk afgedaald en was het al weer een stuk warmer geworden. Weer een uur later liepen we weer in topjes. Zo ga je van winterjas naar korte broek. We hebben geluncht aan de rand van een oude krater met een super mooi uitzicht maar na de lunch verdwaalde we doordat we de verkeerde splitsing hadden genomen. We moesten weer een heel stuk terug lopen en uiteindelijk kwamen we de laatste groep weer tegen. Het was inmiddels echt heel warm geworden en we hadden al bijna geen water meer maar toch moesten we nog 2 uur lopen. Uiteindelijk kwamen we uitgeput aan bij het meeting-point. Het duurde nog een uur voordat de bus kwam. We hadden allemaal heel erg behoefte aan een koud colatje en iets lekkers daarom is Joost halverwege uitgestapt en heeft voor ons allemaal cola en chocokoekjes gekocht, wat een held. Weer terug bij het schip heb ik nog snel even m’n ouders gebeld maar toen kwam Martin met de mededeling dat aangezien we zo geen wachten konden lopen we nog allemaal even een nachtje goed moesten slapen en dat we volgende middag zouden vertrekken. Dat was wel een hele opluchting. We hebben nog even gedoucht en toen zijn we als een blok in slaap gevallen. De volgende dag hebben we het hele schip nog even schoongemaakt en toen vertrokken we dan echt uit Tenerife. Op het moment dat we voor het laatst naar huis moesten bellen zaten we eigenlijk allemaal eventjes in een dipje. Het idee dat we onze ouders 3 weken lang op zee zouden zitten en onze ouders niet zouden kunnen spreken vonden we allemaal best wel spannend. Maar dat was al weer snel over want we werden meteen aan het werk gezet, de zeilen moesten worden gehesen en met de nieuwe wachten die maar met 6 in plaats van 12 personen waren hadden we veel meer te doen. Ook zijn we allemaal druk aan school begonnen. Naast dat ik veel heb gemaakt heb ik ook boekverslagen gemaakt en een aardrijkskunde toets gemaakt. We hadden ook elke lesdag Spaans wat ook steeds beter gaat. Straks in Panama en op Cuba spreken ze geen Engels meer maar alleen maar Spaans. We zullen het dus hard nodig hebben straks als we in gastgezinnen gaan. Na een dag school hebben we het laatste uurtje van de dag het sas-uurtje waarin we verschillende creatieve activiteiten doen. Zo maken we bijvoorbeeld een musical die we in Bonaire gaan opvoeren voor een school. Andere keren mogen we kiezen uit een aantal dingen die we het laatste uur willen gaan doen, dan mogen we bijvoorbeeld kiezen uit tekenles met Ben, origami met Saceawea, fotografie met Jaap, bandjes knopen met Elskarin of muziek met Joost. Tijdens het eerste sas-uurtje van de week hebben we mentorraad waarin word gekeken wat je de week ervoor hebt gedaan aan school, of je het snapt, of je genoeg te doen hebt, of je misschien toetsen wilt inplannen en vooral kijken hoever je nog achterloopt. Mijn mentor is Saceawea. Sinds Lambert, onze nieuwe natuurkunde en wiskunde docent aan boord is gekomen hebben we geregeld colleges van de TU-Delft waarin we uitleg krijgen over wat we precies voor ze onderzoeken en waarin we lessen krijgen over het klimaat. Zo leren we alles over de passaatwind waarmee we de oceaan hebben overgestoken maar ook veel over hoge en lage drukgebieden. Lambert krijgt de lessen binnen als we aan land zijn en dan laat hij ze op zee aan ons zien. Het zijn filmpjes van hoogleraren die via een PowerPoint alles uitleggen. Daarnaast hebben we ook les gehad over de watermaker. Met biologie heb ik het over osmose en de watermaker maakt gebruik van omgekeerde osmose via het membraan. Zo kunnen we het in de praktijk toepassen. Op zee waren er heel veel vliegende vissen. ’s Nachts tijdens de veiligheidsrondjes moesten we dan ook vaak vliegende vissen die aan boord waren gevlogen weer overboord gooien. Als de vliegende vissen niet meer leefden moesten we ze in het vissenbakje stoppen. Dan werden ze de volgende dag gebruikt voor de biologie practica waarin we ze gingen ontleden. Naast de reguliere lessen hadden we natuurlijk ook lessen met betrekking tot het zeilen, deze werden meestal gegeven op de wachtdagen. Zo kregen we bijvoorbeeld navigatie les. Dan leerde we posities in de kaarten te zetten, koersen te bepalen en mijlen uit te rekenen. Maar ook wat de lichtsignalen van de vuurtorens en boeien betekenen en hoe je die kunt terugvinden in de kaart. Naast Navigatie les leerde we ook hoe we zonnen moesten schieten. Dat deed je met een sextant, dat is een soort van rare verrekijker. Als je het goed deed kon je nadat je allerlei formules had gebruikt de positie aflezen. Dat ging best goed voor een eerste keer, we zaten best dicht bij de juiste positie. Naast school en zeilen zijn er nog meer dingen te doen. Zo hebben we een boordband, feestcommissie en een scheepsraad. Er zijn best wel veel mensen die een instrument kunnen bespelen en ook wel wat mensen die kunnen zingen. Aan boord hebben we een aantal instrumenten. De boordband oefent ongeveer 1x in de week. De feestcommissie vergadert ook 1x in de week. Er staan al wat feestjes op de lijst zoals kerst en oud en nieuw maar ze organiseren ook spontane feestjes, ze hebben bijvoorbeeld in de baai in Tenerife een barbecue geregeld en ze hebben geregeld dat de boxen buiten werden opgehangen. De scheepsraad is de hoogste graad die wij als trainees kunnen bereiken. Deze wisselt elke 3 weken en ook deze hebben elke week 1x een vergadering. Tijdens deze vergadering worden de punten behandelt die die week zijn ingevoerd. Als je bijvoorbeeld herrie schopt of als je ligt regelmatig ligt te slapen tijdens de nachtwacht moet je naar de scheepsraad en dan krijg je een straf. Meestal is dat koperpoetsen, wc’s schoonmaken of afvalknippen. Dat zijn de rotste klusjes die je kunt krijgen. Op een schooldag was ik in de pauze aan het risken met een paar mensen, we hadden niet door dat de pauze al voorbij was en dus speelde we door. Dus toen moesten wij ook voor de scheepsraad. En we moesten allemaal een halfuurtje koperpoetsen wat op zich nog wel gezellig was. De 3 weken vanaf Tenerife had ik wacht van 12 tot 4. We hadden een wacht van 6 personen waarvan elke keer 1 iemand keukenploeg had dus waren we altijd met z’n 5en. We moesten dus allemaal 2 keer sturen, bakboord en stuurboord wacht lopen. We hadden dus veel meer te doen. Ook was de Tu-delft apparatuur weer gemaakt dus konden we ook weer beginnen aan de onderzoeken. In de machinekamer was niet veel te doen tijdens deze wacht, we moesten alleen overdag afpompen. Het werd elke dag warmer en dat was te merken. Het leukste van de wacht was dan ook het dek schrobben want dat was meestal 1 groot watergevecht. Ook als je tijdens het sturen per ongeluk teveel van je koers afweek waren er waterpistolen waarmee je recht in je gezicht werd gespoten. Ook als je lag te slapen in een hangmatje was je niet veilig. Maar na anderhalve week was dat feest wel een beetje over. Martin kwam met de mededeling dat er een permanent douche en was verbod was tot en met Dominica, de watermaker was namelijk kapot, hij produceerde alleen nog maar zoutwater. We hadden nog een grote watertank die driekwart vol zat en dat was ook genoeg voor ons allemaal maar niet genoeg om ons allemaal te laten douchen. Dat was wel even een domper. De volgende dag werden we wakker gemaakt met de mededeling dat de watermaker was gemaakt en dat we weer mochten douchen. Dat was een leuk sinterklaas cadeautje want het was inmiddels 5 december. We hadden gewoon les en wacht overdag maar ’s avonds moesten we allemaal verzamelen op het middendek. Er kwam namelijk een hulp sinterklaas langs. Die voor ons allemaal chocolade letters en pepernoten had ook kregen we allemaal een sleutelhanger. Daarna hadden we nog een sinterklaas spel gespeeld. Iedereen had een klein cadeautje gemaakt van wat ze nog over hadden, bijvoorbeeld een zakje snoep. Dat moest je dan op 1 of andere manier in pakken. Dat deden we met oude sokken, oude landkaarten of we tapeten het gewoon helemaal in. Het was heel apart om zo sinterklaas te vieren midden op zee maar het was wel super gezellig. Een paar dagen later tijdens mijn lesdag hoorde we opeens gebonk op het dek. Toen we gingen kijken bleek dat we een enorme vis hadden gevangen. Die hebben we met de lunch nog opgegeten, versere vis kun je niet krijgen, hij smaakte heerlijk. Naast warmte en zon was het natuurlijk niet altijd mooi weer. We hebben ook 1 dag storm gehad. Anne (stuurman) had net verteld over een zogenaamde school. Dat is een storm waarin de wind van alle kanten komt en je eigenlijk niks meer kan. Hij was nog niet uitgepraat of er kwam een donkere lucht aan. En dat was dus een school. We hebben meteen alle zeilen naar beneden gehaald en zijn met het schip zoveel mogelijk tegen de wind in gaan liggen. Er waren best wel hoge golven en het onweerde ook nogal. Maar verder hadden we geen schade. Maar we hebben tijdens de oversteek natuurlijk wel wat standaard schade gehad aan de boot. Een scheurtje in het zeil of een kapot lijntje. Maar we hebben ook een keer wat ernstigere schade gehad. De klauw van het grootzeil dat is het gedeelte waarmee de gaffel aan de mast zit was afgebroken. Maar dat was ook niet echt een groot probleem, martin heeft hem gelast en toen kon hij weer omhoog. Na ongeveer 2 weken was er weer iets bijzonders. Martin had een paar dagen van te voren gezegd dat er op zondag iemand langs zou komen. Maar ja, wie komt er nou midden op de oceaan even langs. Als snel hadden we door dat het Neptunus wel eens kon zijn maar die komt eigenlijk alleen maar langs als je de evenaar over vaart. Zondag middag moesten we allemaal in bikini in de lounge zitten en we mochten niet meer weg. We werden 1 voor 1 meegenomen door Anne die met een visnet op z’n hoofd liep en natuurlijk zijn waterpistool weer op zak had. Als eerste moest Douwe we hoorde hem gillen en rende terug de lounge in. Er waren stukken van z’n haar af. Hij werd meteen weer meegezeuld door Anne. Ik was bijna als laatste en we waren inmiddels best wel bang geworden want elke keer als er iemand naar buiten werd gesleurd hoorde we hem of haar gillen, zelfs de jongens hoorde we soms gillen. Toen was ik aan de beurt. Toen ik buiten kwam zag ik dat iedereen super gek was verkleed. Er lag allemaal smurrie op de grond en in een grote stoel zat Martin verkleed als Neptunus met naast hem Joost die was verkleed als zijn vrouw. Ik moest op de bank gaan liggen. En toen kwamen ze met het scheerapparaat. Ze hebben me met 3 man vast moeten houden ze gingen echt over m’n haar heen maar uiteindelijk hadden ze bij iedereen maar een heel klein stukje aan de onderkant van hun haar weggehaald wat je eigenlijk niet ziet. Daarna werd ik ingesmeerd met een soort smurrie dat wel iets weg had van kots. Vervolgens moest ik zoutwater drinken en de voet van de vrouw van Neptunus (Joost) kussen. Je begrijpt wel dat dat ook niet van harte ging. Als laatst kreeg ik nog een gekke naam (kibbeling) en daarna was ik officieel geen landrot meer. Ik werd naar het achterdek gestuurd waar de rest ook allemaal onder de smurrie zat. Toen iedereen was geweest hebben we nog een groepsfoto gemaakt en toen mochten we ons afspoelen met de tuinslang. Maar Martin had een beter idee. We hebben alle zeilen naar beneden gehaald en we mochten zwemmen. Dat was echt super leuk vooral met die grote deining. Het was echt een super raar idee dat we gewoon midden in de oceaan aan het zwemmen waren en dat het onder ons gewoon 5 kilometer diep was. Wanneer maak je nou zoiets mee? We werden wel allemaal nauwlettend in de gaten gehouden door Ben en Lambert zodat we niet te ver af zouden drijven. Het water was 28 graden dus gewoon dezelfde temperatuur als bovenwater. Na lekker gezwommen te hebben hebben we nog naar een super mooi zonsondergang gekeken. ’s Avonds ging Douwe die al half kaal was helemaal kaal, het was gewoon een van tevoren opgezet plan om ons bang te maken. Maar toen we de zeilen daarna weer hadden gehesen kwam Martin met de mededeling dat de watermaker weer stuk was. We mochten het zout nog even van ons af spuiten met de tuinslang maar daarna mochten we dus weer niet douchen en wassen. Gelukkig was het nog maar 2 dagen varen tot Dominica. Dat betekende ook dat de eerste scheepsovername er aan zat te komen. We mochten allemaal solliciteren voor bootsman, stuurman, machinist, kok of zelfs voor kapitein. Ik heb gesolliciteerd als machiniste maar ben het uiteindelijk niet geworden. Degene die geen job hadden moesten gewoon wachtenlopen. Omdat we tijdens overnames geen school hebben hadden we weer grotere wachten. Het ging allemaal best goed voor een eerste keer. Natuurlijk was er wel altijd iemand van de bemanning bij tijdens de wachten voor het geval er iets mis ging. Na anderhalve dag varen kwamen we dus aan in Dominica. We zijn daar voor anker gegaan in een baai omdat er geen havens waren. We hebben 2 bijboten, 1 hangt achter het schip en de ander moesten we nog in elkaar zetten. We gingen natuurlijk weer lekker zwemmen want het was bloedheet. In het water zag je overal gewoon kokosnoten drijven en we hebben er ook een paar opengebroken en opgegeten, het was echt super lekker om lekker vers fruit te hebben na 3 weken op zee. Op het strand lag ook soms een grapefruit die we ook hebben opgegeten. Daarna was het feest, we want we zijn gewoon de oceaan overgestoken. Om half 4 werden we allemaal met de bijboten naar land gebracht en om 4 uur werden we opgehaald door pick-ups. Waar we met z’n allen in gingen, dat was natuurlijk super gaaf. We reden door de sloppenwijken en af en toe zag je een random kip of geit over de weg lopen. Na ongeveer een kwartiertje rijden kwamen we bij een hotelletje met een café. De eigenaren zijn vrienden van Martin en ze hadden een barbecue voor ons georganiseerd. Er was daar super mooi uitzicht en het mooiste van alles was nog wel dat er internet was. We mochten aan boord wel elke week een korte sailmail van 15 regels naar onze ouders sturen maar dat was echt het enige contact wat je had. Gelukkig had ik m’n mobiel bij me zodat ik lekker kon facebooken. Ik had ‘s middags al naar thuis gebelt omdat er vanaf Dominica 5 uur tijdverschil is met Nederland. Daarom moest ook elke week de klok een uurtje terug. Het eten was heerlijk en na nog even gekletst te hebben werden we weer terug gebracht met de pick-up. De volgende dag gingen we naar afstammelingen van de indianen toe. We werden met zo’n grappig busje erheen gebracht. We hebben 2 en een half uur gereden en hebben ondertussen de volledige “pirates of the Caribean” set voorbij zien komen. Bijna heel deel 2 en 3 zijn op Dominica opgenomen. We zijn een paar keer gestopt om foto’s te nemen van het geweldige uitzicht dat je daar had. De natuur op Dominica is ook super mooi. We zijn ook nog even langs de supermarkt geweest waar we wat eten en drinken voor die dag hebben gekocht, ik betaalde met 20 Amerikaanse dollars en ik kreeg 49 Oost-Caribische dollars terug! Dat klopte voor m’n gevoel niet helemaal maar het zal wel goed zijn. Aangekomen bij de stam kregen we een rondleiding en kregen we een paar traditionele dansen te zien. Op het laatst moesten wij ook allemaal meedansen. Ik heb daar ook nog een armbandje gekocht van de Oost-Caribische dollars die ik nog overhad van de supermarkt. Na de rondleiding gingen we weer terug naar de busjes en werden we naar de haven gebracht, daar gingen we met bootjes door het moeras heen. De man waarmee we voeren vertelde dat in het bootje waarin wij zaten, Orlando Bloom en Johney Deph hadden gezeten en hij wees telkens hele stukken van het decor aan. Het was echt gaaf om dat allemaal te herkennen. Ze voeren ons helemaal terug naar het schip en toen moesten we meteen allemaal aan het werk want we gingen meteen weg. Ik moest van Anne de kettingkast in om de ankerketting te begeleiden. Ik was helemaal zwart. Maar gelukkig mocht ik onder uitzondering douchen van Anne. Het heeft een uur geduurd voordat ik al dat zwarte spul van m’n benen af had. We gingen naar een ander plaatsje toe, dat was ongeveer 3 uurtjes varen en daarvoor hoefde we van Martin geen wachten te lopen. We hebben het schip op de autopilot gezet en gingen lekker eten. Toen we aangekomen waren gingen sommigen nog nacht zwemmen maar de meesten gingen op bed want de volgende dag moesten we weer vroeg op. We gingen namelijk naar de boiling lakes. Om 8 uur was er ontbijt en om 9 uur moesten we met onze rugtassen, bergschoenen en tropenbroeken klaar staan voor vertrek. Nadat we met de bijboten weer naar land waren gebracht werden we weer met busjes naar het meeting point gebracht. Vanaf daar gingen we de jungle in. We gingen met 2 gidsen op pad. Het was best wel een zware tocht. We hebben ongeveer 10 uur gelopen maar het was ook wel super gaaf. We hebben veel geleerd over de natuur. Maar we hebben ook veel leuke dingen gedaan. Halverwege liet onze gids ons een paar echte lianen zien waar we gewoon aan konden slingeren, dat we natuurlijk ook even hebben uitgeprobeerd. Na een uur gelopen te hebben kwamen we bij een beekje waar we onze waterflessen konden vullen en waar we wat fruit hebben gegeten. Vanaf daar hebben we een uur lang alleen maar omhoog gelopen, dat was best wel zwaar maar toch vond iedereen het minder zwaar dan el Teide. Op de top hebben we een lekker Dominicaans drankje gedronken die de gids had meegenomen. Na weer een paar uur lopen kwamen we bij een paar kleine kokende meertjes, dat waren nog niet de echte boiling lakes maar ze kookten wel. Er lag allemaal grijs spul dat de gidsen bij iedereen op de gezichten smeerde. Je gezicht werd er super zacht van. Het is de basis van de gezichtsmaskertjes die gewoon in de winkel liggen. Ook hebben we even een eitje gekookt die de gids ook had meegenomen en toen gingen we met onze maskertjes door richting de echte boiling lakes. Na nog een half uurtje lopen kwamen we langs weer een stromend beekje waar we met grote bananenbladeren uit gedronken hebben. Daarna was het nog een half uur lopen. Toen we daar aankwamen stonden we op een klif en in eerste instantie zagen we alleen maar rook. Maar toen er een windvlaag kwam zagen we onderaan de klif een enorm kokend meer. Joost heeft ons precies uitgelegd hoe het kan dat de meren koken. En daarna hebben we geluncht. De gids had nog meer van dat lekkere drinken meegenomen, ook had hij een fruit en een vissalade waarvan we allemaal een beetje mochten. Maar het lekkerste was de gefrituurde bananen. Dat eten ze heel veel in Dominica. Op de terugweg hebben we de maskertjes eraf gewassen en hebben we gezwommen in beekje naast de boiling lakes. Dat beekje was dus nog zo’n 38 graden dus dat was net een warmbad. Daarna moesten we opschieten anders zouden we niet op tijd terug zijn voordat het donker werd. Na weer 4 uur gelopen te hebben kwamen we dan eindelijk weer terug bij het meeting-point. Daar was de kloof waar Jack Sparrow vanaf was gesprongen in deel 2. Natuurlijk moesten wij daar ook even vanaf springen, het was best wel hoog maar ook wel super stoer als je weer beneden was. Het was inmiddels donker geworden en we moesten nog een klein stukje lopen tot de busjes. In totaal hebben we ongeveer 10 uur gelopen. Voordat we weer naar het schip gingen zijn we nog even naar de supermarkt gegaan om ons laatste Dominicaanse geld uit te geven. Terug op het schip had de bemanning eten voor ons klaar staan. Om 10 uur was het stil en was iedereen als een blok inslaap gevallen. Vanmorgen zijn we vertrokken uit Dominica en zijn we naar Martinique gevaren. Dat was ongeveer 7 uur varen. We liggen hier weer in een baai voor anker. We krijgen morgen post van thuis. Onze dokter Heleen gaat morgen van boord en dan komt er een fotograaf aan boord. Ook krijgen we hier een vrije middag zodat we even de stad in kunnen. Waarschijnlijk varen we zondag naar Bonaire of Aruba. Dat is 4 dagen varen. Vanaf nu zal ik waarschijnlijk vaker kunnen bloggen omdat we minder lange stukken varen.
Tot mijn volgende blog! Xxxx Britt

  • 17 December 2011 - 20:29

    Neeltje En Marten:

    Ha Britt.
    Bedankt voor je uitgebreide verslag en alle foto's. We zijn jaloers op je ! :-)
    Het was hier vanmiddag drie graden.
    Wij wensen jou alvast heel prettige Kerstdagen, een goed uiteinde, een gelukkig Nieuwjaar (zal wel lukken ...!) en behouden vaart!
    Hartelijke groeten van
    Neeltje en Marten.

  • 17 December 2011 - 23:21

    Fien:

    Wat leuk om te lezen! Echt heel erg cool allemaal! Nog heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel veel plezier!

    xxx Fien

  • 18 December 2011 - 10:13

    Neeltje En Peter:

    Hey kibbeling daar a.d. andere kant van de wereld! Wat een fantastische avonturen maak jij mee zeg!! We hadden al wat van je vader gehoord, maar om het van jou te lezen is net een spannend boek. Dat jullie daar midden op de oceaan aan het zwemmen waren is toch super!
    Wij wensen jou hele gezellige Kerstdagen en zullen aan je denken!!
    dikke kus van ons

  • 18 December 2011 - 13:54

    Tantetje En Familie:

    hey Britt,
    of moet ik zeggen captain Sparrow! wat een ontzettend mooi, enerverend en super verslag van je. Het is voor ons echt niet te geloven dat je gewoon 3 weken op de oceaan hebt gezeten. En dat je nu dus gewoon 'on the other site' zit. Geweldig!
    We hebben weer met z'n allen voor de kaart gestaan om te kijken waar je zit en waar je naartoe gaat.
    Heel veel plezier Britt, geniet met volle teugen en wij zijn zooooo blij dat je doorgezet hebt om deze reis te gaan doen! We zien nu al uit naar je volgende verslag. Mochten we je niet meer 'spreken' voor de feestdagen: hele fijne kerstdagen. We zullen een borrel op je nemen!
    liefs tantetje, Cornelis en je nichtjes

  • 18 December 2011 - 14:41

    Eline:

    Wat een verhaal! Wat een verhaal! Ik ben weer zo onder de indruk. Lieve Britt wat een prachtig avontuur beleef je toch met al je maatjes. Deze belevenissen kunnen ze nooit meer afnemen. Blijf vooral genieten tussen leren door! Lieve groetjes, Eline

  • 18 December 2011 - 16:31

    Nienke:

    Echt gaaf Kibbeling!! Hahaa, ik ben wel een beetje jaloers hoor, hihi :D Geniet ervan!
    xxx
    Nienke

  • 18 December 2011 - 17:32

    T:

    Lieve Britt, zit hier op de bank met de kachel lekker aan je verhaal te lezen. Jeetje meid wat beleef jij een spannend avontuur ben een beetje jaloers op je, maar ik gun het je zo want je hebt er zoveel voor gedaan om dit voor elkaar te krijgen.We hebben inmiddels de kerstboom staan en de kaarsjes aan dus is het hier ook gezellig.Hier klettert de regen soms op de ramen maar ja dat is Nederland. Een witte kerst zit er niet in dus houden we het groen zoals het er nu uit ziet.Bedankt voor je uitgebreide verslag en zie nu al uit naar je volgende verhaal.Wij wensen je hele fijne kerstdagen en een heel gelukkig nieuwjaar, en geniet vooral van alles wat nog op je weg komt, liefs van ons Tante Dea en Ome Piet.PS heb wekelijks contact met je Moeder.

  • 18 December 2011 - 17:39

    Tante Dea:

    Lieve Britt, zit hier op de bank met de kachel lekker aan je verhaal te lezen. Jeetje meid wat beleef jij een spannend avontuur ben een beetje jaloers op je, maar ik gun het je zo want je hebt er zoveel voor gedaan om dit voor elkaar te krijgen. Wat zijn de foto's mooi die je mee heb gezonden, prachtig. We hebben inmiddels de kerstboom staan en de kaarsjes aan dus is het hier ook gezellig. Hier klettert de regen soms op de ramen maar ja dat is Nederland. Een witte kerst zit er niet in dus houden we het groen zoals het er nu naar uit ziet. Bedankt voor je uitgebreide verslag en zie nu al uit naar je volgende verhaal. Wij wensen je hele fijne kerstdagen en een heel gelukkig nieuwjaar, en geniet vooral van alles wat nog op je weg komt, liefs van ons Tante Dea en Ome Piet.PS heb wekelijks contact met je Moeder.

  • 19 December 2011 - 12:59

    Pouwel:

    Hee Britt!

    Wat en geweldig verhaal! Klinkt echt te gek! Wij gaan met het schip ook naar Panama maar weet nog niet precies wanneer. Weet jij wanneer jullie aan moeten komen? Leerse en vooral, geniet van de reis!! Groetjes Pouwel

  • 19 December 2011 - 16:30

    Dea Van Altena:

    Hoi Britt, jij maakt wel een hele bijzondere reis. Gerard en ik genieten van je reisverslag en zijn zo ook een beetje met vakantie. Geniet en wij zien al uit naar het volgende verslag. Gezellige kerst en geluk voor het nieuwe jaar.

  • 19 December 2011 - 23:07

    Wendy:

    Heey Britt!
    Wat een geweldig verhaal en wat maak je veel mee op je reis! Superleuk ook om wat foto's te zien! Geniet ervan en alvast een hele fijne kerst en een gelukkig nieuwjaar!!
    Liefs Wendy

  • 21 December 2011 - 15:16

    Eefje Schipper:

    Hoi Britt, wat een avonturen weer, de Teide beklommen, de grote oceaan overgestoken, de jungle in geweest, het lijkt wel een film. Ik ben onwijs jaloers! Maar natuurlijk moet je ook hard werken en leren, maar ik heb zo het idee dat het je allemaal goed bevalt. Meid, zet hem op. Kerst vieren in de Caribean lijkt me fantastisch. Fijne feestdagen en veel reis-, leer- en werkplezier in 2012. Groetjes Eefje

  • 23 December 2011 - 11:39

    Kees:

    Hoi Britt, wat een geweldige verhalen , je schrijft top! het lijkt wel een spannend boek, geniet van je reis en houd ons op de hoogte.Ook nog hele fijne feestdagen toegewenst.
    Dat zal wel lukken met die heerlijke temperatuuur , lekker zon i.p.v. het donkere en natte weer hier.
    Groetjes uit de buurterstraat .
    Kees

  • 23 December 2011 - 13:18

    Eline:

    Ik zit nog op mijn werk en zie dat Kees een gezellig krabbeltje heeft geschreven. Kan ik natuurlijk niet achterblijven! Lieverd, natuurlijk ook van mij een bijzondere Kerst gewenst en natuurlijk 'n geweldig, avontuurlijk 2012!

    Lieve groetjes, Eline

  • 23 December 2011 - 20:04

    Teun En Tiny:

    Hoi Britt.
    Wat een belevenis deze reis. We genieten van je enthousiaste verhalen. Hieruit blijkt wel hoe je geniet.
    Bedankt voor je leuke zomerse kerstkaart.
    We willen jou natuurlijk hele fijne kerstdagen en een gelukkig 2012 toewensen. Genietse en tot je volgende verhaal.
    Liefs Teun en Tiny.

  • 29 December 2011 - 12:59

    Neeltje En Johan:

    Hallo Britt,

    Als we je reisverslag zo lezen, maak je ontzettend veel mee en is het bijna iets om jaloers op te zijn. We vinden het nog steeds geweldig dat je dit voor elkaar hebt gekregen. Wij wensen je ook namens Kyle en Kirsten een hele fijne jaarwisseling (maar als we alles zo lezen gaat dat zeker goed komen). Wij zullen weer samen met je ouders de jaarwisseling vieren. Dus dat wordt zeker ook weer een geweldig feest. Heel veel sterkte en succes op je verdere reis. Groetjes Neeltje, Johan, Kyle en Kirsten.

  • 30 December 2011 - 20:36

    Cornelis En Neeltje :

    Helemaal top om je avonturen zo te lezen! Een fijne jaarwisseling gewenst! We blijven je volgen, xxx

  • 31 December 2011 - 10:09

    Tantetje En Familie:

    hey Britt,
    bij ons is het nu 11 uur en we zijn volop bezig met de laatste dingen om 2011 af te sluiten..... en ons voor te bereiden op een oud en nieuw viering zonder jou. Best raar!
    We zullen een borrel op je nemen om 12 uur.
    Heel veel plezier en tot een volgend verslag1
    You sail, you learn!
    liefs van ons vanuit een heel druilerig Marken.

  • 31 December 2011 - 10:19

    Bessie En Bap:

    Lieve Britt
    Wij wensen jou en al je reisgenoten een behouden vaart en een gelukkig nieuwjaar vanuit een nat Nederland.
    Al je koersen en afgelegde mijlen staan in de wereldkaart.
    Veel liefs en een dikke kus van
    Bes en Bap

  • 04 Januari 2012 - 18:59

    Carina:

    Heeee moppieee(l)

    Beter laat dan nooit, maar nog EEN GELUKKIG NIEUWJAAR!!! Echt vet leuk om al je verhalen te lezen!!

    Xxx

  • 04 Januari 2012 - 21:08

    LIa Visser:

    Wat een belevenis en wat een super leuke verhalen!
    Heel veel plezier verder en de aller beste wensen uit een zeer nat en stormachtig Marken.
    groetjes dirk en Lia

  • 08 Januari 2012 - 12:43

    Dea Van Altena:

    Hoi Britt, allereerst willen wij jou een gelukkig nieuwjaar toewensen en veel plezier op deze verre reis. Wij zijn benieuwd naar je volgende verslag, kunnen haast niet wachten. Hoop dat de spaanse les een beetje gelukt is en je je verstaanbaar kunt maken. Met handen en voeten lukt het ook nog wel. Veel (leer)plezier. groeten en een dikke kus. Gerard en Dea

  • 09 Januari 2012 - 10:40

    Luutje Geertje & Jan:

    Ahoy Britt,
    Hier alles al weer 'back to normal'. Iedereen weer aan het werk en vanaf vandaag weer naar school.
    Eindelijk dan ook weer even tijd om jou te schrijven.
    Het blijft fantastisch jouw belevenissen op deze manier te volgen. We kijken dan ook uit naar je volgende verslag.
    Prachtige foto's trouwens. Dat maakt het allemaal nog realistischer.
    Tot je volgende verslag.
    Groetjes van ons allemaal.

  • 06 Februari 2012 - 08:54

    Luutje Geertje:

    Hey Britt,
    Moest even aan je denken. Hoop dat alles goed met je gaat. Ik realiseerde me van het weekend dat je al meer dan de helft van de reistijd er op hebt zitten. Jeetje, wat gaat dat snel. Gaat alles lekker?
    Hier koud, koud, koud. Er wordt zelfs gesproken over een eventuele Elfstedentocht. Laat die dan ook maar komen, ik ben dan zeker van de partij om e.e.a. van dichtbij mee te maken. Niet schaatsend, maar dan toch zeker aan de wal.
    Blijf jij lekker genieten van hopelijk warmer weer. Ben heel benieuwd naar je nieuwe ervaringen.
    Toi, toi, toi en Ahoy.
    LG

  • 16 Februari 2012 - 07:58

    Tante Dea:

    Lieve Britt, heb net het hele verslag weer eens gelezen, wat een ervaring, maar soms ook wel heftig. Wat maak jij een hoop mee super. De winter is hier bijna voorbij de dooi is ingevallen, de sneeuw is al weg en de sloten beginnen ook aardig te ontdooien. Nog een paar dagen dan kunnen de eenden er weer bezit van nemen. Vorige week was heel Nederland nog in de ban van de elfstedentocht, maar helaas het ijs was op verschillende plaatsen niet dik genoeg en ging het niet door jammer.Vorige week m,n verjaardag gevierd, was gezellig. Bessie is weer terug uit America en zal er vandaag even bellen. Nu maar wachten op het lentezonnetje, daar zijn we wel aan toe.Hoop dat je het spaans een beetje onder de knie hebt, want dat zal je straks nodig hebben. Wij wensen je nog een fijne tijd aan boord, geniet ervan. Dikke kus en groetjes van Tante Dea en Ome Piet.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Martinique, Fort-de-France

School at Sea

Aan boord van School at Sea zeil ik naar de Caraïben en weer terug. En het is niet alleen water dat ik zal zien. Onderweg ga ik op expeditie om nieuwe kusten te ontdekken, leer ik nieuwe culturen kennen en volg ik de verschillende studieprogramma's van School at Sea.

School at Sea meert af in IJmuiden, de traditionele beginhaven voor menig zeereis. De eerste etappe brengt ik langs Portugal naar Santa Cruz de Tenerife, drie weken zeilen verder.

Na een week op ontdekking op de Canarische Eilanden, waar ik deelneem in een uitwisselingsprogramma met een Spaanse school, gooit School at Sea de trossen los voor de drie weken durende overtocht over de Atlantische Oceaan.

Op naar Dominica. Op dit Caraïbische eiland doe ik biologisch onderzoek in de 'Boiling Lakes', en verken ik de regenwouden. Maar ook sla ik samen met mijn klasgenoten proviand in voor de overtocht naar de volgende haven: Panama. Met, als het weer meezit, Curacao of Bonaire als tussenstop.

Rond oud en nieuw verken ik met School at Sea de kusten en binnenlanden van Panama. Ik brengt twee weken door met de inheemse bevolking, en leer alles over de fascinerende natuur en geschiedenis van dit maritieme knooppunt.

Net wanneer ik denkt gewend te zijn aan de Caraïbische levensstijl, opent zich een nieuwe wereld. Volgende aanleghaven, na tien dagen op zee: Cuba. Land van Castro, salsa en Caraïbisch communisme. Samen met mijn klasgenoten beleef ik 'la vida Cubana', en verblijf ik een week bij een gastgezin.

Vaarwel Cuba, ahoy Bermuda! Hoewel ik met School at Sea al weer op de terugreis bent, is er geen reden waarom ik de Bermuda shorts niet aan zou trekken na twee weken op zee, en tijdens een 'city safari' meer te leren over het financiële klimaat op deze legendarische – en belastingvriendelijke – archipel.

Tijd om de Atlantische Oceaan weer over te steken. Drie weken varen naar de Azoren, waar zeelui al eeuwenlang op adem komen van hun tocht tussen de continenten. Ik dus ook. Een prachtige plek om alle indrukken van School at Sea te laten bezinken.

Land in zicht! Na nog eens drie weken op zee, stapt de nieuwe ik aan wal in IJmuiden. Verrijkt met herinneringen en ervaringen van zes maanden School at Sea, ben ik klaar om iedere uitdaging op mijn pad aan te gaan. Het nieuwe schooljaar, bijvoorbeeld.

Recente Reisverslagen:

24 April 2012

I'm coming home

24 April 2012

de Azoren

22 April 2012

Bermuda

17 Maart 2012

2 weken Cuba

30 Januari 2012

Dagboek Panama
Britt

Mijn naam is Britten ik ben 15 jaar, dit jaar ga ik van de herfst tot de meivakantie samen met 32 4-vwo leerlingen de wereld rond varen op een groot Tall-ship genaamd de Regina Maris. Aan boord zijn 5 leraren aanwezig en krijgen we gewoon als onze schoolvakken plus extra vakken zoals sterrekunde, meteorologie en motorbouwkunde. We zullen eerst richting Spanje en Portugal varen en vervolgens via de West-Indische hadelsroute naar het Caribisch gebied varen en weer terug. Aan land zullen we op expeditie gaan naar vulkanen, bergenbeklimmen survivallen in oerwouden, 2 weken bij indoorlingen verblijven en bij gastgezinnen en nog veel meer. Met School at Sea leer je de infomatie die je in je les leert toe te passen in het echte leven en je te inspireren zodat je dingen echt onthoud. Het word de reis van mijn leven en één groot avontuur, ik kan niet wachten tot ik vertrek.

Actief sinds 13 Sept. 2011
Verslag gelezen: 2322
Totaal aantal bezoekers 52339

Voorgaande reizen:

23 Oktober 2011 - 27 April 2012

School at Sea

Landen bezocht: