1e week at sea

Positie: java eiland

De 1e dagen in Amsterdam hebben we elkaar leren kennen en de regels aan boord geleerd.
We hebben de 1e dag al onze spullen uitgepakt wat nog niet meeviel aangezien er niet veel ruimte is. Het duurde wel even voordat alle spullen in de goede kamers lagen en alles was opgeruimd. Ook hebben we de alarm signalen geleerd zoals, 7x kort en 1x lang voor het brand alarm en 3x kort en 1x lang voor het algemene alarm. Dan moet je zo snel mogelijk aan dek komen en in een slinger redvesten doorgeven, aantrekken en in 2 rijen gaan staan. Dat is erg vervelend als je nog lekker ligt te slapen maar dan moet je gewoon in je pyjama naar het dek. De alarmen gaan voor alles.

Dinsdag middag kwamen er 3 vrachtwagens vol met voedsel voor 2 maanden, die moesten we allemaal aan boord brengen. We gingen in een treintje staan en hebben alles naar binnen gebracht. Toen we daar na een paar uur mee klaar waren moest alles nog worden opgeruimd en in kasjes worden gestopt. Ook dat duurde nog een paar uur. Uiteindelijk waren we om een uur of 11 ’s avonds klaar en waren we allemaal bek af.

Woensdag kwamen er wat mensen van TU delft die gingen uitleggen hoe we het klimatologisch onderzoek moeten gaan uitvoeren. 6 van ons kregen deze uitleg, onder anderen ik. We moeten earosolen meten, de zonnekracht en de watertemperatuur. Daarnaast moeten we ook onze coördinaten elke keer opschrijven, het satelliet bereik, de temperatuur, luchtdruk, luchtvochtigheidgraad en noem maar op. Dat doen we 3 keer per dag.

Natuurlijk moeten we ook allemaal wachten en diensten lopen zodra we varen. Je loopt elke dag 8 uur wacht tenzij je keukendienst hebt. Dan moet je de hele dag koken, afwassen en tafels dekken samen met nog 6 mensen. Ik loop toten met Tenerife wacht van 4:00 uur tot 8:00 uur en van 16:00 uur tot 20:00 uur. Tussendoor slaap je en als je goed slaapt heb je daarnaast ongeveer 4 uur vrije tijd per dag.

Positie: IJmuiden

Donderdag was de dag dat we voor het eerst gingen varen. M’n moeder voer mee van Amsterdam naar IJmuiden. In IJmuiden stond mijn familie aan de kade om me uit te zwaaien. Het was echt enorm emotioneel voor iedereen. Toen we iedereen uit het zicht verdwenen was legde we aan omdat we nog even op iemand moesten wachten die het kompas goed ging zetten. We zijn toen even met z’n allen bij elkaar gaan zitten en hebben we sweet goodbyes gezongen met de gitaar. Toen moesten we weer bijna huilen. Na het avondeten vertokken we.

Positie: Noordzee

Dezelfde nacht moest ik samen met nog 11 leerlingen, 1 docent en de 1e stuurvrouw wacht lopen. De vorige groep had al gezegd dat het super koud was dus hadden we allemaal minimaal 4 lagen kleding aangetrokken. Om 4 uur ’s nachts stonden we dan aan dek. 1 iemand moest bakboord in de gaten houden en een ander stuurboord. Weer een ander moest sturen en om het half uur werd je afgelost. Aangezien er bijna geen wind was voeren we op de motor. Het sturen ging bij mij best goed. Nadat we waren afgelost om 8 uur hebben we wat gegeten en zijn we allemaal weer ons bedje ingedoken. ’s Middags moesten we er weer uit voor het middag eten, tussen de middag eten we warm omdat dan de meeste mensen wakker zijn. Om 4 uur begon het 2e deel van de wacht en daarna doken we weer ons bedje in.
Zo ging het dus ongeveer 48 uur. Eerst wouden we nog opblijven maar na 1x nachtwacht te hebben gelopen vonden we dat opeens niet meer zo’n heel goed idee
Vrijdag middag toen ik met mijn hut lekker lag te slapen ging het algemene alarm af. Dat was niet zo grappig want we moesten binnen 2 minuten op het dek staan in rijen van 2 met zo’n ingewikkeld zwemvest aan. We trokken snel onze laarzen aan en pakte de 1e de beste zeiljas die we zagen. Daar stonde we dan na 6 en een halve minuut met z’n allen in rijen van 2 met zwemvesten aan. De 1 was op blote voeten, de ander stond met een brok kaas en een rasp in zijn hand en weer een ander stond nog met z’n tandenborstel in zijn mond. Dat was een enorm grappig gezicht. Maar het was niet snel genoeg. De volgende dag ging tijdens onze wacht het brand alarm af. Dit keer ging het een stuk sneller en stonden we binnen anderhalve minuut aan dek.

Positie: Cherbourg, Frankrijk

Het was voorspelt dat de wind de komende 3 dagen Zuid-West zou zijn. Dat is niet zo gunstig aangezien je met een zeilschip moeilijk tegen de wind in kunt varen. Daarom had de kapitein besloten om aan te leggen in het Franse plaatsje Cherbourg tot de wind weer gedraaid is. Rond een uur of acht arriveerde we. We moesten wachten tot kwart voor 12 voordat de sluizen opengingen. We liggen nu precies aan de straat. Dat is een heel grappig gezicht want het lijkt net of je gewoon op de weg ligt. Er komen veel mensen langs die allemaal even door de raampjes kijken wat al die kinderen nou toch op die boot aan het doen zijn.
We hebben hier geen wachten meer en dat betekend dat we gewoon weer allemaal tegelijk naar bed gaan. We hebben hier ook ons eerste lesje Spaans gehad. Dat gaan we de komende maanden nog wel nodig hebben. Dat we in de haven liggen betekend ook dat we weer internet hebben.

De komende dagen liggen we dus in Cherbourg voordat we weer verder gaan naar Tenerife. Hoe lang we hier zullen is niet te voorspellen maar we lopen waarschijnlijk geen achterstand op.